Kunst van Den Hoorn nr. 6 – Rina Groot
Deze keer een werk van Rina Groot, beeldend kunstenaar in Schipluiden. Haar atelier bevindt zich in een voormalige timmerwinkel in de Dorpsstraat. In deze inspirerende omgeving maakt zij veel kunstwerken en geeft ze schildercursussen. Een belangrijk thema in haar werk is het landschap met de luchten van Midden-Delfland. Naast schilderijen, die vaak uit geabstraheerde vormen bestaan, maakt zij onder andere grafiek van herkenbare situaties. Hiermee staat zij dicht bij Johan Barthold Jongkind (1819-1891) en Antoon Derkzen van Angeren (1878-1961). Ook deze kunstenaars hebben de omgeving van Schipluiden en Den Hoorn in etsen vastgelegd. Rina Groot werkt – in tegenstelling tot haar voorgangers – in spiegelbeeld, zodat de afdruk het werkelijke beeld weergeeft. De ets van de Hoornsewal heeft een bijzonder formaat, namelijk 7,5 x 10 cm. Hiervoor gebruikte zij een aan beide zijden bewerkte zinkplaat: de lijnets voor de zwarte lijn en de aquatint voor de toonwaarde in het blauw. Onder de etspers zijn de twee zijden over elkaar heen gedrukt op speciaal drukpapier.
In de kleurets van de Hoornsewal uit 2006 toont de kunstenaar op de voorgrond de brug over de Gaag en erachter de panden van cafetaria ‘Plaza de Pitstop’, restaurant ‘De Chinese Muur’ en Technisch Bureau Corona. In de loop van de vorige eeuw waren hierin gevestigd: een groentewinkel en kruidenier, een dorpscafé en een zaak in huishoudelijke artikelen en speelgoed en een kapper/barbier. In de cafetaria bevond zich vanaf 1961 tot 1988 de schoenen- en sportzaak van Bert Gerritse. Het pand is toen meerdere malen verbouwd. Een opmerkelijke ruimte zat hier in de grond, namelijk een drijvende kelder. Gerritse vertelt hierover het volgende: ‘De kelder hing aan kettingen tussen vier muren onder de opkamer die achter de winkel gelegen was. Het water onder de kelder stond in verbinding met het water in de vaart. Door de ophanging kon bij laag water de kelder niet te ver zakken en bij hoog water niet te ver rijzen, anders zou deze de vloer van de opkamer eruit drukken. Als er in de vaart grote boten voorbij voeren, ging de kelder met de golfslag heen en weer. De kelder was een gemetselde bak, die er in gemaakt moet zijn bij de bouw van het pand. Onderdelen van het huis moeten honderden jaren geleden gebouwd zijn. Om meer gelijkvloerse ruimte te krijgen is de opkamer in 1961 afgebroken. De drijvende kelder werd toen volgestort met fijn puin en zand en in zijn geheel afgezonken en afgedekt met een gewapende betonvloer.’
Het pand naast de schoenenzaak aan de Hoornsewal was niet alleen heel lang als herberg/café bekend, maar functioneerde rond 1900 ook een aantal jaren als veiling voor groente en fruit. Hiervoor werd het biljart als keuringsplaats gebruikt. Aad van Velzen was de laatste caféhouder. Het hoekpand met torentje op de ets dateert uit het begin van de jaren dertig van de vorige eeuw. De stenen brug verving kort na 1930 een oude houten waterovergang, die nog in de Delflandse kleuren blauw en wit was geschilderd. De scherpe knik in de weg naar Delft is reeds op zestiende-eeuwse kaarten te zien. Deze locatie – de echte kern van het dorp Den Hoorn – is in het verleden veelvuldig afgebeeld. Ook wat dit betreft staat kunstenaar Rina Groot in een traditie. De afbeelding is nog te koop in haar atelier. Van haar etsen maakt ze, om de exclusiviteit te waarborgen, gewoonlijk een gelimiteerd aantal afdrukken.
Jacques Moerman
Historische Vereniging Oud-Schipluiden